Geroosterde maïskolven

Geroosterde maïskolven

Nog even en de maïs mag weer van het land. Een operatie die vaak pas laat in de avond is afgelopen. Want als het weer gunstig is, moet het ook gebeuren.

Ik heb altijd een dubbel gevoel gehad bij maïs. Een maïskolf eten? Als jong plattelandsmeisje kende ik het als veevoer. En als tiener als onhandige groente die in high school movies in beugels blijft hangen. Het leek me wel grappig om groente te kluiven in plaats van een karbonaadje, maar wij aten het nooit. Maar nog sterker dan de nieuwsgierigheid is de nare gedachte aan ‘het geluid van maïs’.

Dreigend en gestoord

Eén van de akeligste geluiden die ik ken, is die van een rijdende combine, die wordt gebruikt om maïs te kneuzen. Zenuwachtig dreigend, een tikkeltje gestoord en bovenal: levensgevaarlijk.
Als klein meisje fietste ik over de ‘drukke verkeersader’ tussen een dorp en een gehucht. Op de weg, want een fietspad was er niet. Ik hoorde zo’n combine al van ver achter me naderen, en dan luisterde ik gespannen naar het aanzwellende geluid. En als het voorwiel op de hoogte van mijn achterwiel was, kneep ik het liefst mijn ogen dicht. Ik heb heel wat schietgebedjes gedaan, die allemaal draaiden om het zicht van de bestuurder.

Horrorverhalen

Want nog meer dan voor potloodventers, werden wij gewaarschuwd voor landbouwwerktuigen. Oppassen voor de glibberige sporen die de tractoren achterlaten op de landweggetjes. Goed aan de kant van het smalle weggetje fietsen zodat een tractor met gevaarlijk uitstekende ijzeren punten er ‘gemakkelijk’ door kan. Snappen dat de bestuurder niet veel ziet direct naast de tractor…
Maar dat was nog niks in vergelijking met de maïsvelden. Echt, als mijn ouders zouden horen dat ik ook maar één stap in zo’n veld had gezet tegen oogsttijd, dan zwaaide er wat. En van grotere kinderen hoorde je horrorverhalen over spelende kinderen en rode maïs… Ik durfde aan de binnenkant van een put te hangen (sorry, mam) maar maïsvelden en maïskneuzers, nee, daar hoefden mijn ouders niet bang voor te zijn. Dat deed ik zelf wel.

Schietgebedje

De geschiedenis herhaalt zich. Over een paar jaar mag ik mijn zoon waarschuwen en doe ik schietgebiedjes voor zijn gehoorzaamheid. Maar één ding herhaalt zich niet. Hier ligt er regelmatig een maïskolf op de barbecue.

Ingrediënten

• 1 maïskolf per persoon

Geroosterde maïskolf maken

1. Zet een pan water met wat zout op. Ontdoe de maïskolf van blad en pluim. Kook de maïskolven 15 minuten. Dep ze vervolgens droog.
2. Leg de maïskolven op de barbecue of grillpan. Keer de maïskolven een kwartslag na ongeveer drie minuten. Herhaal dit tot de kolven zijn geroosterd.

Lekker met een lik boter. (Kruidenboter, knoflookboter, citroenboter…) Of snijd de maïs van de kolf af en meng de geroosterde maïskorrels door een salade.