Komkommer-yoghurtsalade met sumac

Komkommer-yoghurtsalade met sumac

De FoodWeLoveBox kwam op het moment dat ik écht boodschappen moest gaan doen, maar nog niet wist wat we zouden eten. Vanwege het volle avondprogramma wilde ik liever niet al te uitgebreid koken. Meteen even de receptenkaarten erbij gepakt en voor zowel deze frisse komkommer-yoghurtsalade als de Falafel met tahin had ik welgeteld drie ingrediënten niet in huis. Dan hoef je niet langer na te denken.

Zowel de komkommer als de appel heb ik niet geschild. Dat gaf een mooi ‘groentje’ in de salade. En het is nog sneller ook 🙂 Halverwege de maaltijd ontdekte ik dat ik de muntblaadjes netjes gesneden op het aanrecht had laten staan. Deze staan dus niet op de foto, maar horen er wel echt bij.

Ik was nieuwsgierig naar deze salade omdat ik hem in een uitgeklede versie wel vaker eet. Bleekselderij, appel en sumac toevoegen was nieuw. Evenals minder knoflook gebruiken. Beide varianten zijn lekker en zullen we vaker eten. Maar de FoodWeLove-variant wint het echt qua smaak en gezond gevoel.

Zelf bechamelsaus maken

Bechamelsaus

Bechamelsaus uit een pakje? Dan doe je jezelf en je tafelgenoten echt tekort. Het kost je inderdaad weer een paar minuten extra, maar, kom op, je wilt lekker eten of je wilt het niet. Een paar keer oefenen (hooguit) en je draait er je hand niet meer voor om!

Leer snel even hoe je een goede bechamelsaus maakt en experimenteer vervolgens met extra ingrediënten. Een mosterdsaus is een bechamelsaus met mosterd. Een kaassaus is bechamelsaus met kaas. Een paprikasaus is – je vat het idee vast wel.

De aangegeven hoeveelheid is goed voor een ovenschaal lasagne of cannelloni voor 4 personen. Maak bijvoorbeeld:

• Romige lasagne met verse kruiden en pijnboompitten
• Cannelloni met champignons en spinazie
• Cannelloni met tonijn, ei en champignons

Groene puntpaprika met tomaat

Bij gebrek aan een passende kookworkshop in Apulië, organiseerde ik ‘m zelf. Dat deed ik met Frans van Munster, een schrijver die er ruim vijftien jaar woont en enorm veel weet over Apulische streekproducten en de regionale keuken. Wil ik home made zonder poeha? Dan moet ik bij zijn mentor Tonino Zizzi en zijn vrouw Anna zijn.

Dit is zo’n gerecht dat Anna regelmatig op tafel zet. Zeg maar gerust vaak. Een gemakkelijk en gezond bijgerecht dat zo in de pan ligt en waar je vervolgens bijna geen omkijken meer naar hebt. En het smaakt bij zowat alles. Kijk, dat zijn de recepten.

Als voorgerecht aten we drie verschillende groentegerechten die bij elkaar een heerlijk bordje vormen: tuinbonenpuree met cichorei en deze groene puntpaprika’s. Het was ons voorgerecht, maar een aangepaste hoeveelheid is een prima hoofdgerecht. Ook geschikt voor vega(n)s

Tuinbonenpuree met cichorei * Fave e cicoria

Frans stoot me aan. “Anna vraagt of je de cichorei wilt proeven.” Ik haast me naar het fornuis waar de Italiaanse enkele slappe stengels uit de koperen pan vist. De garing is prima, maar ik vind ze wat aan de zoute kant. Maar ach, dat mag ik wel. Anna staat nieuwsgierig te kijken en Frans vertaalt mijn bescheiden mening in het Italiaans.

Ik draai al een uurtje of twee mee in de keuken van de Tonino en Anna Zizzi, maar dit is het eerste moment van de kookworkshop waarop ik niet braaf doe wat er wordt gezegd of een ingrediënt, bereiding of quote op mijn blocnote pen. Mijn adem stokt een beetje. Zou het gewaardeerd worden? De discussie in het Italiaans die dan losbarst maakt het niet duidelijker. Nou ja, ze zijn in elk geval niet ontzettend boos op me, maar ze zijn wel hevig geëmotioneerd. Op z’n Italiaans. En iedereen wil van de cichorei proeven.

Geroosterde maïskolven

Geroosterde maïskolven

Nog even en de maïs mag weer van het land. Een operatie die vaak pas laat in de avond is afgelopen. Want als het weer gunstig is, moet het ook gebeuren.

Ik heb altijd een dubbel gevoel gehad bij maïs. Een maïskolf eten? Als jong plattelandsmeisje kende ik het als veevoer. En als tiener als onhandige groente die in high school movies in beugels blijft hangen. Het leek me wel grappig om groente te kluiven in plaats van een karbonaadje, maar wij aten het nooit. Maar nog sterker dan de nieuwsgierigheid is de nare gedachte aan ‘het geluid van maïs’.

Tabouleh van quinoa

Tabouleh van quinoa

Een echte Libanees maakt tabouleh met bulgur, in een gekke bui met couscous. Maar ook quinoa is een smakelijk en fris alternatief.
Tabouleh van quinoa gaat prima samen met geroosterd of gegrild vlees, liefst wat pittiger gekruid. Het is dan ook een heerlijke side dish voor bij de barbecue.

Quinoa (spreek uit: kien-wa) is een zaad en geen graan, zoals vaak wordt gedacht. Het kan wel als graan worden bereid. Het zaad wordt ‘superfood’ genoemd vanwege de vele vezels, eiwitten, goede vetten en relatief hoog gehalte aan vitamines en mineralen. Daarbij is quinoa glutenvrij.

Dukkah

Dukkah

Dip it in the dukkah! Wat een geweldige smaak. Noot, warme kruiden en een beetje pit erbij. Smaken die elkaar in razend tempo afwisselen.

Dukkah (dukka, dugga) is een mix van noten en kruiden, geliefd in het Midden-Oosten. Erg belangrijk: er moeten stukjes in zitten. Het mag absoluut geen poeder of pasta worden, want daar gaat je smaaksensatie en crunch.
De drie ingrediënten die in de meeste dukkah’s terugkomen zijn: noten, korianderzaad en karweizaad. Verder wordt er volop gevarieerd. Typisch voor deze dukkah zijn pistachenoten en gedroogde paprika.

Afgelopen weekend hadden we een vegan etentje met vrienden. Een goed moment om mezze (Arabische tapas) te maken. Mijn vega(n) mezze-repertoire is er uitgebreid genoeg voor en dukkah doet namelijk écht iets met verschillende groentes. Onze vrienden konden nog wel wat recepten gebruiken omdat zij nog niet zo lang veganistisch eten en dan zijn veel kleine gerechtjes ideaal. Maar om een lang verhaal kort te maken; deze dukkah was de held van het etentje.

Caponata: Italiaans groentegerecht

Caponata

De saus maakt of breekt de caponata. In een goede caponata proef je drie smaken duidelijk terug: zoet, zuur en zout.

De zoetzure saus maak je door suiker te karamelliseren en er balsamicoazijn en tomaat aan toe te voegen. De gehakte kappertjes en olijven doen de rest van het werk. Het is daarbij wel erg belangrijk dat je de olijven en kappertjes in stukken hakt. Zo verdeel je die smaken goed door de saus in plaats van dat je af en toe een kappertje of halve olijf proeft.

Eet caponata met goed brood of aardappeltjes uit de oven. Of serveer het als bijgerecht, bijvoorbeeld bij gekruid vlees van de BBQ.

Hasselback potatoes

Hasselback potatoes

Een fotogenieke pieper, die Hasselback potatoe. Hij ziet er indrukwekkend uit, maar kost minder moeite dan je wellicht zou denken. Je bent wel even bezig, maar als je het trucje kent dat het insnijden gemakkelijker maakt, valt de voorbereidingstijd wel mee.

En dan de truc. Voor een mooie Hasselback snijd je de aardappel in de breedte in plakjes, tot bijna onderaan. Om te voorkomen dat je er per ongeluk helemaal doorheen snijdt, leg je de aardappel tussen de stelen van twee spatels of op een lepel. Elk plakje is zo’n 4 millimeter breed

Ik vind het een ideale manier om voor een grotere groep mensen aardappels te maken. Er passen veel aardappels in de oven, ze zijn allemaal tegelijk klaar en je krijgt direct enthousiaste reacties omdat het er zo mooi uit ziet. En wat kost een zak aardappels nou?

Sexy noch smakelijk

Deze aardappel heeft dus alles mee, behalve zijn naam. Ik was benieuwd naar het hoe en wat, maar dat resulteerde in een anticlimax. Hasselback aardappeltjes komen uit Zweden. Het restaurant Hasselbacken in Stockholm heeft de aardappel voor het eerst op deze manier gepresenteerd. Daar is de bereidingswijze naar vernoemd.

Winnaar Foodblogevent Saus

Zoet. Opvallend veel zoete sausjes en hartige sausjes met een duidelijk zoet of fruitig accent dongen mee naar de ereplaats voor de aprileditie van het Foodblogevent.
Het zijn bijna allemaal sausjes voor erbij of erover. De Rode Thaise kipcurry uitgezonderd. Dat gerecht was trouwens ook de enige Aziatische saus. Verrassend vond ik de twee sauzen op basis van groenten, Sauce Du Barry en Gele paprikasaus – altijd welkom, extra vitamines.

Lof voor de deelnemers, want het was niet gemakkelijk om een winnaar te kiezen. Ik ben gek op de combi mals rundvlees met blauwaderkaas. Een salted versie van de Karamelsaus ga ik defenitely maken. En ja, over elk sausje heb ik wel iets te zeggen, zoals je leest in het overzicht hieronder.

Koud en vurig

Avocado-ijs met zoet-pittige mangosalsa
Foto: Zoet en roze

In al mijn subjectiviteit heb ik een winnaar gekozen. Alleen al door haar recept te lezen, werden al mijn zintuigen wakker. Het heeft zo veel in zich. Herinneringen, reizen, passie, sfeer, smaakgeheugen en creativiteit… En dan heb ik het nog niet eens gehad over de smaak van het gerecht en de saus. Koud en vurig. Fris en zoet. Fijn zoet. Voornamelijk zoet uit fruit. Zoet met een twist.

Emmelien, gefeliciteerd! Je tongstrelend Mexicaans avocado-ijs met zoet-pittige mangosalsa heeft gewonnen. ¡Àndale!