Komkommer-yoghurtsalade met sumac

Komkommer-yoghurtsalade met sumac

De FoodWeLoveBox kwam op het moment dat ik écht boodschappen moest gaan doen, maar nog niet wist wat we zouden eten. Vanwege het volle avondprogramma wilde ik liever niet al te uitgebreid koken. Meteen even de receptenkaarten erbij gepakt en voor zowel deze frisse komkommer-yoghurtsalade als de Falafel met tahin had ik welgeteld drie ingrediënten niet in huis. Dan hoef je niet langer na te denken.

Zowel de komkommer als de appel heb ik niet geschild. Dat gaf een mooi ‘groentje’ in de salade. En het is nog sneller ook 🙂 Halverwege de maaltijd ontdekte ik dat ik de muntblaadjes netjes gesneden op het aanrecht had laten staan. Deze staan dus niet op de foto, maar horen er wel echt bij.

Ik was nieuwsgierig naar deze salade omdat ik hem in een uitgeklede versie wel vaker eet. Bleekselderij, appel en sumac toevoegen was nieuw. Evenals minder knoflook gebruiken. Beide varianten zijn lekker en zullen we vaker eten. Maar de FoodWeLove-variant wint het echt qua smaak en gezond gevoel.

Flammkuchen

Lekker herfstig met pompoen, peer en spek

Flammkuchen met pompoen

Flammkuchen ademen herfst. Ze zijn warm, knapperig, vullend en geven me een knus gevoel. Dat gaat natuurlijk fijn samen met pompoen. In combinatie met het zoute spek en de pittige peper, ontstaat een easy, rustiek gerecht met een hoge wow-factor. Bistro-style.
Bij mij thuis zijn Flammkuchen helemaal hot. Waarom ze niet populairder zijn in Nederland, snap ik niet. Okay, het klinkt niet sexy, maar je mag het ook tarte flambée noemen, zoals de Fransen doen. Aangezien ze uit het gebied komen dat dan weer Duits dan weer Frans was, is voor beide namen wat te zeggen.

Ik heb al eerder Flammkuchen met jullie gedeeld, maar deze nieuwe variant is gewoon te lekker om voor mezelf te houden. Kijk ook eens naar Flammkuchen met een min of meer traditionele variant met spek en ui (ik leg er ook champignon op) en een vega-variant met gorgonzola, peer en walnoten.

Koekjes met vin santo en olijfolie

Koekjes met vin santo en olijfolie

Vin santo is een Toscaanse dessertwijn die is gemaakt van druiven die een paar maanden gedroogd zijn. De ene fles is de andere niet; de wijn kan vrij zoet, maar ook aan de droge kant zijn. Proeven dus, voordat je ermee gaat werken.

Tijdens de afgelopen Foodswap had ik een flesje vin santo gekregen. Volgens goed Toscaans gebruik doop je er je cantuccini (amandelkoekjes) in en aangezien mijn gulle gever daar hele fijne exemplaren van had meegestuurd, hebben wij die traditie direct overgenomen. Het doel van de Foodswap is immers inspireren en genieten.

Een week later ben ik zelf in Italië en lees ik een recept voor biscotti met vin santo en olijfolie. Mijn Italiaans beperkt zich tot een aantal etenswaren en kooktermen, maar het eenmaal terug in het vakantiehuisje driftig genoteerde recept geeft een lekker resultaat. Ik vond de koekjes alleen wat bleek, dus vervang de suiker uit het originele recept gerust (deels) door honing.

Antipasti met vijgen * Apulië

In ‘onze’ tuin in Cisternino (Apulië, Italië) groeiden overheerlijke vijgen en zoete witte druiven. Ik hoorde van de eigenaar dat je vijgen het best in de ochtend of het begin van de avond kunt plukken. Krijg je in de brandende middagzon toch zin in een vijg, neem er dan één die in de schaduw hangt. Anders valt de vrucht erg zwaar op de maag.

Met wat salami, ham, mozzarella en een rode wijn uit de streek zet je zonder moeite een heerlijk voorgerecht op tafel.

Onze buren maakten een overheerlijke jam van deze vijgen. Een kneepje citroensap en zo weinig mogelijk suiker erbij, even laten pruttelen en potjes vullen maar. Heerlijk bij een stukje kaas.

No bake cheesecake

No bake cheesecake

De perfecte cheesecake is smeuïg, romig en zorgt voor een vol en rijk mondgevoel. Mijn cheesecake uit de oven voldoet daar uitstekend aan, maar ik was ook nieuwsgierig naar de no bake cheesecake. Hoe zou die zijn qua smaak? En is-ie veel gemakkelijker, of valt dat tegen? Tijd voor een keuring.

Toen ik langs een struik vol sappige, donkerpaarse bramen fietste, moest het er gewoon van komen. Cheesecake met bramen – yum. Middagplanning in de prullenbak, peuter op de fiets, bewaardoos in de tas en terugfietsen maar. De kleine plukte enthousiast mee, dus het werd echt ‘ons’ project.

Bramen zijn natuurlijk niet per se nodig; het kan ook met ander rood fruit. Of met zonder iets.

Chocoladecrème met PX

Chocoladecrème met PX

Een fruitig chocoladedessert met de zoete Spaanse sherry Pedro Ximénez, ofwel PX.

Net als ik vegan eters krijg, heb ik trek in een romig toetje. Ik heb talloze fruitdesserts op mijn repertoire waarvoor geen room, ei of honing nodig is en die een mooie afsluiter van een lekker dinertje vormen. Waarom maak ik het mezelf af en toe zo moeilijk?

Gelukkig is er een reuze populaire vegan chocolademousse in de digitale omloop. Maar ‘mousse’ wekt bij mij een andere indruk dan het resultaat van dit recept. Ik verwacht iets luchtigs bij die naam, maar dit bleek een relatief zware crème. Op zich niet verkeerd en de smaak was okay, maar de banaan speelde de hoofdrol, gevolgd door de cacao. Mijn handen jeukten om het nog wat specialer te maken.

Daar had ik maar één ingrediënt voor nodig: PX. Deze zoete sherry matcht ontzettend fijn met chocolade. En omdat het een krachtige smaak heeft, zou het die banaan ook wel wat kunnen temmen. Om het gewenste resultaat te bereiken had ik maar liefst vier eetlepels PX nodig, in plaats van de geplande twee. Maar een kniesoor die daarop let.

Vanilleroomijs met kersen en pistache

Vanilleroomijs met halfgedroogde kersen en pistachenootjes

Kersentijd! Gezellig met z’n allen om een schaal kersen zitten en ze eten zoals ze zijn. Een van de weinige momenten waarop spuwen in het openbaar geoorloofd is. Of kersen marineren in rode wijn. Dippen in chocolade. Pureren tot milkshake. Bakken in een clafoutis aux cerises.

Deze keer wilde ik eens wat nieuws maken. Ik had ontzettend veel zin in home made ijs, en dan is een idee al snel geboren. Om de kersen nog wat zoeter te maken, heb ik ze ruim drie kwartier laten drogen in de oven. Je kunt deze stap ook overslaan en de kersen verwerken zoals ze zijn.

Voor dit recept gebruikte ik de kersen uit de boomgaard bij mij in de buurt. En daar zit een verhaal achter. Nieuwsgierig? Lees Kersen zijn zomer, kersen zijn emotie.

Citroencakejes met maanzaad

Citroencakejes met maanzaad

Een recept ter ere van de Foodblogswap. Foodbloggers zijn gezellige mensen; naast onder meer de Foodswap en het Foodblogevent koken we gezellig van elkaars blogs via dit initiatief. Iedereen die meedoet krijgt een blog toegewezen om een lekker receptje van te maken en erover te bloggen.

Deze citroencake met maandzaad is van Sabina Kookt!, een foodblog die ik direct tussen mijn favorieten heb gezet. Die meid kan koken. In plaats van één gewone cake maakte ik er cakejes van en zette er een framboos bovenop. Sabina kookt voor de Foodblogswap van mijn blog. Ik ben erg benieuwd wat ze uitkiest.

Het fijne aan Sabina’s recepten is niet alleen dat ze goed geselecteerd zijn, maar ook dat zij de werkwijze heel goed beschrijft. Cake is niet mijn ding (citroen-maanzaad wel, vandaar ook de keuze) maar toen ik het recept doorlas, vond ik dat ik het met deze aanwijzingen best een poging kon wagen. En terecht; het lukte in één keer. Een volgende keer zou ik er iets meer citroen bij doen, maar dat is een kwestie van smaak. En de ene citroen is de andere niet natuurlijk.

Mango-sinaasappel ijs

Mango-sinaasappelijs

Met dit ijsje doe ik mee aan het Foodblogevent, een wedstrijd voor kookliefhebbers. De host bedenkt een thema en kiest een winnaar, die het event de volgende maand organiseert. Juni-host Kelly Bennis koos als thema: ijs zonder suiker en koemelk.

Kokosmelk, oranjegeel fruit en oranjebloesemaroma. Misschien nog een extra vleug zoet, maar hopelijk is het niet nodig. De eerste ingeving heeft het wonderwel nog gehaald ook. Een ander ijsexperiment is helaas gesneuveld in de strijd.
Kokosmelk móest erin vanwege de romige smaak en textuur, oranjebloesemaroma omdat ik dat spul niet uit m’n hoofd krijg nu ik over de Marokkaanse keuken lees in Claudia Rodens Duizend-en-één smaken. Beide ingrediënten gaan mooi samen met oranjegeel fruit. Daarbij nog wat citroen of sinaasappel omdat citrus de boel verfrist.

Zoet zonder suiker

De groenteboer had super rijpe mango’s, precies wat ik nodig had omdat ze bijna overdreven zoet zijn van zichzelf. Eerst had ik een tropische cocktail in gedachte, maar bij de gedachte aan de sinaasappels die thuis op de fruitschaal lagen, was het plaatje al rond. De ananas die ik stond te keuren legde ik terug. Waarom moeilijker doen dan nodig is?

Meringuetaart met aardbeien

Meringuetaart met aardbeien

Bij een verjaardag hoort taart. Mijn blogverjaardag, dus het moet helemaal mijn smaak zijn. Cheesecake? Been there. Iets met veel, heel veel chocolade? Done that. Al brainstormend bedacht ik me dat al mijn taarten tot nu toe plat waren, dus, de hoogte in.

Meringues maken en stapelen maar. Slagroom, rood fruit; één groot feest. Ik moet het me ook niet te moeilijk maken, want daar ben ik gewoonweg nog niet. Als ik de tekst lees van mijn blueberry cheesecake (a trip down memory lane mag op zo’n dag als deze) kan ik gelukkig al grinniken. Maar serieus, dat lijkt veel langer geleden dan vorig jaar november.

Voor deze meringuetaart heb je serieus niet meer dan vier – ja vier! – ingrediënten nodig. Je kunt er nog van alles aan toevoegen, maar het hoeft niet. Denk aan vanille door het eiwit of passievrucht of kiwi bij of in plaats van aardbei. Of meerdere soorten rood fruit. Gebruik je fantasie!