De beste erwtensoep ooit

De beste erwtensoep ooit

De erwtensoep van mijn vader is wereldberoemd binnen onze familie (hij heeft vijftien broers en zussen). Er staat steevast een grote, dampende pan op het vuur als hij jarig is. Niemand eet voordat hij komt, want het is al jaren traditie; in plaats van gebak krijgt iedereen een bord, kom of mok van deze soep. En wie wil, schept nog eens op.

Als er één familierecept is dat ik trots op mijn blog zou willen zetten, is het deze snert wel. Tijd om mijn vader als gastblogger te vragen. Maar mijn zus, van de foodblog Dewi Kookt, was net wat sneller. ‘Het echte recept ontfutseld’, zegt ze terwijl de foto op het scherm verschijnt. Ik houd mijn gezicht in de plooi, tenminste, dat probeer ik. Ze lacht. ‘Plaats ‘m gerust ook op jouw blog, hoor. Het is niet voor niets een familierecept. En ik heb ‘m ook niet zelf ontwikkeld.’

De beste erwtensoep ooit is bij deze ook het meest gedeelde familierecept ooit. Ik tik de tekst niet over, maar stuur je door naar papa’s erwtensoep op Dewi Kookt.

Foto: Dewi Kookt

Hachee

(Bijna) volgens oma’s recept

Brabantse hachee

Hachee op tafel vind ik altijd een prettig vooruitzicht. Het verjaagt het chagrijn van een irritante file en het verwarmt na een stevige boswandeling. Hachee is voor mij een schoolvoorbeeld van comfort food. Eten waar je een fijn, huiselijk gevoel bij krijgt.

Dit gerecht is een familierecept, maar – sorry oma – ik voeg een beetje sambal toe voor wat extra pit. Met deze hoeveelheid krijg je geen pepersmaak, maar speelt het een rol op de achtergrond.
Soms kan ik het niet laten en gaat er nog wat peperkoek doorheen of mosterd. En soms vervang ik een deel van het vocht door wijn of bier. Maar echte hachee, daar moet je niet teveel mee uithalen. Anders is het geen hachee meer, maar een ander stoofpotje.

Een goed Brabants bordje eten. Lekker bij wortelstamp of aardappelpuree en rode kool met appeltjes.

Vanillepudding

Zelf vanillepudding maken

Zelf pudding maken, wie doet dat nog? Niemand die het me ooit voorschotelt. Behalve collega foodblogger Es. Digitaal, helaas, maar met zo’n lekkere chocoladepudding is het direct vergeven.

Deze vanillepudding is zowel warm als koud lekker, maar voor het echte comfort foodgevoel eet je hem natuurlijk warm. Als je hem koud eet, leg je plastic folie op de pudding om velvorming te voorkomen. Maar ook dat is smaakgebonden; ik at deze pudding vandaag met mijn schoonmoeder, die zich nog goed herinnerde hoe zij er met haar broers en zussen om ruziede.

Je kunt ook wat koekjes boven een schaaltje breken of verkruimelen en de vanillepudding erop scheppen. Een zelfgemaakt aardbeiensausje past daar prima bij. Ander rood fruit of een combinatie met chocolade kan natuurlijk ook.

Kletskoppen * home made

Kletskoppen * home made

Van mijn collega’s kreeg ik een leuke kookschort met missFromage erop. Gemaakt door één van hen. Ook al had ik de leukste vakantiekaart gestuurd en daarmee mijn prijs verdiend, toch vond ik het hoog tijd om eens iets terug te doen. In stijl.

Afdelingsoverleg. Een prima moment, dacht ik. De kletskoppen werden enthousiast onthaald, maar waar ik even geen rekening mee *krak* had gehouden, was dat het een ontzettend knapperige koekjes zijn.

De voorzitter moest haar inleiding staken, want de krakende kletskoppen zorgden voor teveel afleiding. Agendapunt 1: next time muffins graag!

Herfstbok stoofpannetje

Herfstbok stoofpannetje

Vlees dat spontaan in draadjes uiteenvalt als je je vork in de richting van je bord beweegt. Wedden dat oma juist graag bij jou aanschuift voor dit stoofpannetje en je het recept probeert te ontfrutselen?!

Bier drink ik niet en in de keuken gebruik ik het zelden. Maar in de herfst móet er gewoon in gestoofd worden.
Herfstbok (of herfstbock) is een vrij zwaar, hooggegist bier met een donkere kleur. Verkrijgbaar van de eerste week van oktober tot en met februari. Je kunt er dus nog wel even van genieten.

Om dat o zo gewenste draadjesvlees te krijgen, heeft vlees zuur en tijd nodig. Zuur in de vorm van bijvoorbeeld wijn, azijn of tomaat. In veel producten zit zuur, maar het gaat hier om een hoge zuurgraad.
Tijd is een schaars goed, maar alles is natuurlijk relatief. Vooral als het om zo’n stoofgerecht gaat. Het duurt lang, maar je bent er niet aldoor actief mee bezig. Kwestie van plannen.

Eierkoeken

Eierkoeken

Supersnel een home made snack bakken? Denk dan eens aan eierkoeken. Binnen een half uur zijn ze eetklaar.

Mijn vriend houdt wel van een eierkoekje of twee. Zelf lust ik ze ook graag, maar ik vind ze vaak wat groot. Daarom koos ik ervoor kleinere koeken te maken. Voor mij is ééntje genoeg en hij kan er twee (bleek uiteindelijk drie) eten.

De structuur is anders dan die van de fabriekskoek. Maar deze home made variant vind ik lekkerder. Knapperig van buiten, soft van binnen.

Grootmoeders sukadelappen

Op de eerste frissere dag van het jaar stond ik bij de slager. Ik had mijn vlees en vleeswaren besteld en viste al in mijn tas naar mijn portemonnee.
“Anders nog iets?” klonk de welbekende vraag. Voordat ik het goed en wel in de gaten had, antwoordde ik: “Ja, doe maar vier sukadelappen”. Die stonden helemaal niet op mijn lijstje. Het was het weer dat sprak…

Sukadelappen als impulsaankoop. Best grappig eigenlijk, als je er bij stilstaat.

Er lagen nog aardappels en sperziebonen (uit eigen tuin, die van mijn vader) in de kelder. Prima combinatie. Lekker ouderwets.
En aangezien we met twee goede eters en een peuter met wisselende trek aan tafel zitten, is vier sukades genoeg voor twee keer eten. Het duo dat nu in de vriezer ligt, zet ik met rode kool met appel op tafel. Precies zoals oma het zou doen.