Cannelloni met ricotta en spinazie

Eigenlijk speel ik een beetje vals met dit recept. Het is namelijk nagenoeg hetzelfde als de gevulde pastaschelpen, maar dan in een pastarolletje, overgoten met bechamelsaus. Maar omdat het zo lekker is en grote pastaschelpen niet goed verkrijgbaar zijn, geef ik het toch.

Cannelloni met ricotta en spinazie

Bij het vullen van cannelloni is het belangrijk niet te proppen. Je loopt dan te veel risico dat je mooie pastarolletjes openbarsten. Houd wat extra buisjes bij de hand voor het geval dat je vulling over hebt.

Kaasfondue

Een klassieke Zwitserse kaasfondue is heerlijk, maar ontzettend braafjes tegenover deze lekkerbek. Ik gebruik een combinatie van een wat oudere pikante kaas en een kruidenkaas, wat toch een romiger resultaat geeft dan je misschien zou verwachten. Maar wat de fondue helemaal te gek maakt, is het in wijn gestoofde trio van zoete puntpaprika, sjalot en knoflook. Het overheerst niet, maar geeft net dat beetje afwisseling zodat niet elke hap hetzelfde is.

Kaasfondue voor lekkerbekken

Het idee om gesnipperde puntpaprika toe te voegen, is van Frau Meyer, de moeder van een goede vriendin uit Duitsland. De kaasfondue van Frau Meyer wordt geprezen, dus nieuwsgierig als ik ben, ontfutselde ik het recept. Maar de familie woonde een periode in Moskou en de gebruikte kaas stamt uit die periode. Ik ben nog bezig te ontcijferen welke kaas ik als vervanger voor de Russische in het recept kan gebruiken. Ook met twee andere ingrediënten stoei ik nog. Maar de gesnipperde en gesmoorde puntpaprika, die heb ik alvast overgenomen.

Siciliaanse nieuwjaarspasta

Siciliaanse nieuwjaarspasta

Nog geen idee wat je op tafel zet op 1 januari? Vier het begin van het nieuwe jaar dan op z’n Siciliaans in met deze pasta per Capo d’Anno. Daar zul je geen spijt van krijgen. Of je nu brak bent van een avondje stappen of familiebezoek, je hebt vast behoefte aan een snel maar smakelijk bordje eten.

De Siciliaanse nieuwjaarspasta is een goed huwelijk tussen zachte, romige pasta en vurige tomatensaus. De reuzel die ik gebruik geeft een typische smaak. Boter is een beter alternatief dan olijfolie, maar haalt net wat van de verfijning van de smaak af.

“Luiheid ten top met een subliem resultaat”

Maar eigenlijk moet ik niet zeuren met mijn ‘verfijning’. Dit recept is namelijk een zeer vereenvoudigde versie van de Lasagne per Capo d’Anno (from Palermo, Sicily) uit Foods of Sicily & Sardinia and the smaller islands van Guiliano Bugialli.
In plaats van zelf verse pasta met veel ei te maken, gebruik ik gedroogde. En de mix van rundergehakt, varkensgehakt en saucijs vervang ik gemakshalve door half-om-halfgehakt. In Palermo gebruiken ze de ricotta van schapenmelk waar de streek om bekend staat. Ik heb de ricotta deze keer niet eens zelf gemaakt, terwijl ik er doorgaans mijn hand niet voor omdraai. Sterker nog; ik heb het recept uitgeschreven en mijn vriend heeft gekookt. Luiheid ten top met een verrassend subliem resultaat.

Dus nu alleen nog iemand vinden die het voor je maakt.

Kerst 2013 Hoofdgerecht

Stoof Bourguignon met risotto, spinazie en een Parmezaanse kletskop

Voor dit gerecht moet je de tijd uittrekken; je kunt het niet binnen 2 dagen maken. En als je slim bent, maak je het in de periode voor kerst, op een rustiger moment. Je kunt het gerust invriezen en op kerstavond uit de vriezer halen. Zo beperk je kooktstress voor het kerstmenu tot het minimum.

Voor dit gerecht maakte ik zelf runderbouillon. Dat recept deel ik binnenkort ook via mijn blog, maar voor nu houd ik het bij ‘bouillon’. Kijk zelf of je home made of blokjes gebruikt. Vleesbouillon is het best voor dit recept.

Zelf ben ik echt laaiend enthousiast over dit recept. Ik heb heel wat eetervaring op stoofgebied, maar dit is serieus één van de lekkerste ooit. De smaak is zo intens en warm. Eerst proef je de wijn en daarna de warme kruiden. Samen met de romige risotto, het bittere van de spinazie en het knapperige, zoute koekje, gebeurt er echt iets in je mond.

Dit gerecht serveerde ik onlangs tijdens mijn kookbeurt van onze eetclub. De samenvatting van de feedback en de beoordeling lees je onder het recept. Bekijk ook het voorgerecht Paddenstoelenkoffie.

Spaghetti Bolognese

Pasta Bolognese

Spaghetti Bolognese? Pure horror, als je het aan Academia Barilla vraagt. Dit voedingsinstituut uit Parma (gevestigd op het terrein van de voormalige Barilla pastafabriek) beschermt, promoot en ontwikkelt de Italiaanse keuken en etenswaren. Academia Barilla haalde onlangs uitgebreid de pers door een tiental culinaire no-no’s te presenteren die buitenlanders als typisch Italiaans beschouwen, maar die Italianen helemaal niet als zodanig kennen.

Rood-witte onzin
Eén van die no-no’s is spaghetti Bolognese. Het wereldberoemde gerecht klopt van geen kanten. Zo komt het helemaal niet uit Bologna en wordt het van oudsher met tagliatelle (brede, platte pastaslierten) gegeten. Wie olie aan het pastawater toevoegt, heeft nog een andere culinaire doodzonde te pakken; olie voeg je zo nodig na het koken toe. En een rood-wit geblokt tafelkleed? Dat is echt not done.

Antipasti met vijgen * Apulië

In ‘onze’ tuin in Cisternino (Apulië, Italië) groeiden overheerlijke vijgen en zoete witte druiven. Ik hoorde van de eigenaar dat je vijgen het best in de ochtend of het begin van de avond kunt plukken. Krijg je in de brandende middagzon toch zin in een vijg, neem er dan één die in de schaduw hangt. Anders valt de vrucht erg zwaar op de maag.

Met wat salami, ham, mozzarella en een rode wijn uit de streek zet je zonder moeite een heerlijk voorgerecht op tafel.

Onze buren maakten een overheerlijke jam van deze vijgen. Een kneepje citroensap en zo weinig mogelijk suiker erbij, even laten pruttelen en potjes vullen maar. Heerlijk bij een stukje kaas.

No bake cheesecake

No bake cheesecake

De perfecte cheesecake is smeuïg, romig en zorgt voor een vol en rijk mondgevoel. Mijn cheesecake uit de oven voldoet daar uitstekend aan, maar ik was ook nieuwsgierig naar de no bake cheesecake. Hoe zou die zijn qua smaak? En is-ie veel gemakkelijker, of valt dat tegen? Tijd voor een keuring.

Toen ik langs een struik vol sappige, donkerpaarse bramen fietste, moest het er gewoon van komen. Cheesecake met bramen – yum. Middagplanning in de prullenbak, peuter op de fiets, bewaardoos in de tas en terugfietsen maar. De kleine plukte enthousiast mee, dus het werd echt ‘ons’ project.

Bramen zijn natuurlijk niet per se nodig; het kan ook met ander rood fruit. Of met zonder iets.

Spaghetti alla puttanesca * slettenspaghetti

Spaghetti alla puttanesca

Interessant feitje, altijd leuk voor het gesprek aan tafel. Spaghetti alla puttanesca betekent zoveel als ‘slettenspaghetti’. Het schijnt namelijk dat dit gerecht nogal eens in Italiaanse bordelen werd geserveerd.

Naar dames van lichte zeden om te eten? Dat klinkt nog erger dan Playboy lezen voor de interviews. Misschien dat de andere lezing dan klopt. Die vertelt dat de prostituees de pasta juist zelf aten. Ze hoefden de deur vaak niet uit voor de ingrediënten, want die behoren tot de standaard voorraad in Italië. Ook weer een verhaal waarop je gemakkelijk kunt schieten…

Hoe dan ook, het is een goed bordje pasta. De ansjovis geeft een diepere smaak aan de pastasaus, zonder overheersend te zijn. Groene salade erbij, eventueel een broodje en klaar ben je.

Mozzarellaburgers

Mozzarellaburger

Deze mozzarellaburger staat bij mij thuis regelmatig op tafel. Er is altijd wat mozzarella over. Met tomaat, dun gesneden rode ui, wat basilicum en eventueel sla, maak je snel een lekker gevulde salade.

Het toetje houd ik dan fris en zonder suiker. Dan heb ik een gezond gevoel bij de maaltijd, ook al stonden er hamburgers op het menu. Sinaasappel-mango ijs, meloen met munt en bosvruchten of – heel simpel – een schaaltje aardbeien of kersen.

Er volgen nog wel meer goede hamburgers, want ik vind het een ideaal snel-klaar-gerecht voor een zomerse werkdag.

Risotto met scamorza, spek en spinazie

Risotto met scarmorza, spek en spinazie

Scamorza is geen alledaagse kaas in Nederland, terwijl het zo’n gemakkelijk ingrediënt is. Het smelt fijn, heeft een duidelijke maar niet te extreme smaak en is in veel gerechten te gebruiken. Meestal is deze Italiaanse kaas gemaakt van koemelk, soms van schapenmelk.
Scamorza heeft nog het meest weg van een stevigere, minder vochtige mozzarella. Meer bite en meer pit. Het wordt ook op een zelfde manier gemaakt. Probeer scamorza eens als vervanger van mozzarella, bijvoorbeeld in een salade met tomaat en basilicum (caprese) of laat een plak op een hamburger smelten.

Scamorza affumicata: gebruik die korst!

Scamorza affumicata is de gerookte variant van deze kaas. Heel belangrijk: rasp de korst van de scamorza affumicata mee. Dit gedeelte van de kaas heeft de sterkste rooksmaak.
Als je geen scamorza affumicata kunt vinden, zou je rookkaas als alternatief kunnen nemen in dit gerecht. Maar rookkaas smaakt duidelijk rokeriger dan de scamorza. Iets minder rookkaas nemen en wat Parmezaanse kaas toevoegen, is ook een optie.

Op de afbeelding zie je een vrij vochtige risotto. Ik vind dat sowieso lekker, maar ditmaal heb ik het ook zo vochtig gehouden vanwege de scamorza. Deze kaas smelt gemakkelijk, maar wordt ook vrij snel weer hard. Zoals mozzarella op een pizza doet. Door de relatief veel bouillon te gebruiken, stolt de kaas minder snel.