Kaasfondue

Een klassieke Zwitserse kaasfondue is heerlijk, maar ontzettend braafjes tegenover deze lekkerbek. Ik gebruik een combinatie van een wat oudere pikante kaas en een kruidenkaas, wat toch een romiger resultaat geeft dan je misschien zou verwachten. Maar wat de fondue helemaal te gek maakt, is het in wijn gestoofde trio van zoete puntpaprika, sjalot en knoflook. Het overheerst niet, maar geeft net dat beetje afwisseling zodat niet elke hap hetzelfde is.

Kaasfondue voor lekkerbekken

Het idee om gesnipperde puntpaprika toe te voegen, is van Frau Meyer, de moeder van een goede vriendin uit Duitsland. De kaasfondue van Frau Meyer wordt geprezen, dus nieuwsgierig als ik ben, ontfutselde ik het recept. Maar de familie woonde een periode in Moskou en de gebruikte kaas stamt uit die periode. Ik ben nog bezig te ontcijferen welke kaas ik als vervanger voor de Russische in het recept kan gebruiken. Ook met twee andere ingrediënten stoei ik nog. Maar de gesnipperde en gesmoorde puntpaprika, die heb ik alvast overgenomen.

Komkommer-yoghurtsalade met sumac

Komkommer-yoghurtsalade met sumac

De FoodWeLoveBox kwam op het moment dat ik écht boodschappen moest gaan doen, maar nog niet wist wat we zouden eten. Vanwege het volle avondprogramma wilde ik liever niet al te uitgebreid koken. Meteen even de receptenkaarten erbij gepakt en voor zowel deze frisse komkommer-yoghurtsalade als de Falafel met tahin had ik welgeteld drie ingrediënten niet in huis. Dan hoef je niet langer na te denken.

Zowel de komkommer als de appel heb ik niet geschild. Dat gaf een mooi ‘groentje’ in de salade. En het is nog sneller ook 🙂 Halverwege de maaltijd ontdekte ik dat ik de muntblaadjes netjes gesneden op het aanrecht had laten staan. Deze staan dus niet op de foto, maar horen er wel echt bij.

Ik was nieuwsgierig naar deze salade omdat ik hem in een uitgeklede versie wel vaker eet. Bleekselderij, appel en sumac toevoegen was nieuw. Evenals minder knoflook gebruiken. Beide varianten zijn lekker en zullen we vaker eten. Maar de FoodWeLove-variant wint het echt qua smaak en gezond gevoel.

Falafel met tahindressing

Falafel met tahindressing

Mijn abonnement op deze fijne box is een culicadeautje voor mezelf. Elke maand zitten er minimaal vijf producten in van ambachtelijke leveranciers van over de hele wereld, samengesteld rondom een thema. En nee, ik heb geen aandelen, ik ben gewoon laaiend enthousiast en wil jullie graag op het bestaan ervan wijzen.

Met thema’s als  Nadia loves couscous (Nadia Zerouali), Home made (Yvette van Boven), Happy Healthy Food (Bluebelle Foodworks), Local Food Friends (Samuel Levie) heb je telkens fijne producten in huis om eens lekker mee aan de slag te gaan. En ik heb zo’n vermoeden dat Monique van Loon, miss Culy, de box van januari zal samenstellen. We’ll see.

Paddenstoelenkoffie

Paddenstoelenkoffie

Een voorgerecht in stijl. Past prima in een feestelijk, chique menu, zoals het kerstmenu. Ik maakte het voor onze eetclub en de reacties waren lovend. Je proeft echt koffie en champignons, wat het bijzonder maakt.

Enkele tips, mede afgeleid uit het commentaar dat ik kreeg (naast de 8,7 voor deze gang). Zorg ervoor dat de kopjes die je gebruikt niet te groot zijn en houd het laagje room zo dun mogelijk, door het kleinste spuitmondje te gebruiken. Ik laat een deel van de champignons wat grover, door ze fijn te hakken in plaats van te blenden. De helft van de eters vond dat lekker omdat de structuur dan wat spannender is. De andere helft zou graag volledig geblende paddenstoelenkoffie proeven.

Het grootste nadeel dat door alle eters werd genoemd was dat de mini-quiches te snel op waren. Ondanks dat men ze had ‘uitgespaard’. Het knapperige en de smaak van de prei paste zo lekker bij de koffie, dat één quiche meer van harte welkom was geweest. Ik heb echt hele kleine bakvormpjes van 3 centimeter doorsnede. Maar één grotere zou er dus lekker bij kunnen zijn. Of wees creatief en bedenk je eigen variant ‘koekjes’.

Vegetarische hamburger

Spicy Greendeliciousburger

Spicy Greendeliciousburger

Heerlijke vegetarische hamburger met koriander in de hoofdrol. Denk bij ‘spicy’ aan ‘lekker gekruid’ en niet zozeer aan ‘pittig’. Wil je wat extra pit? Voeg dan een volgende keer een extra (halve) groene peper toe.

Dit recept komt uit Greendelicious Kruiden van Natascha Boudewijn, waarover ik gisteren een recensie schreef. Als ik een kookboek recenseer, maak ik minimaal twee recepten voordat er ook maar een letter op papier komt. Ik ben gek op hamburgers en op koriander, dus de keuze voor het te publiceren recept was snel gemaakt. Maar ook het aardappelsoepje met rozemarijnolie op pagina 167 is een aanrader. Lekker creamy. En één van de eerste gerechten die ik ga maken met mijn zelf gekweekte goudsbloem is de champagnerisotto met bloemen. Dat kan toch niet anders dan lekker zijn?!

Eigenwijze foodblogger
Door het flinke aantal kruiden kan ik me voorstellen dat je geen zout gebruikt. Ik heb dat wel gedaan. Een tikkeltje afwijken van het te testen recept moet kunnen, als het maar niet te ver is. Ik gaf er een partje limoen bij om zelf te kunnen knijpen boven de burger. Een sausje, wat de meesten toch gewend zijn bij een hamburger, mis je absoluut niet. Maar de limoenen waren na het eten helemaal uitgeknepen.

Greendelicious kruiden * recensie

Als je de foto’s uit Greendelicious kruiden bekijkt, wil je nog maar één ding: je eigen kruiden kweken. En schrijfster Natascha Boudewijn heeft niet alleen groene vingers, maar ook prima ontwikkelde smaakpapillen een oog voor sfeervolle styling. Samen met haar kennis van zaken zorgt dit alles voor een zeer mooi en compleet boek.

Mocht je denken dat zo’n idyllisch kruidenparadijsje alleen voor deze blondgelokte Eva is weggelegd, dan heb je het mis. In Greendelicious kruiden legt Boudewijn gedetailleerd uit hoe je dat voor elkaar krijgt;  even naar buiten lopen of uit je keukenraam hangen om de meest geurige kruiden verser dan vers aan je gerecht toe te voegen. Of je nu een tuin, balkon of vensterbank hebt.

Groene puntpaprika met tomaat

Bij gebrek aan een passende kookworkshop in Apulië, organiseerde ik ‘m zelf. Dat deed ik met Frans van Munster, een schrijver die er ruim vijftien jaar woont en enorm veel weet over Apulische streekproducten en de regionale keuken. Wil ik home made zonder poeha? Dan moet ik bij zijn mentor Tonino Zizzi en zijn vrouw Anna zijn.

Dit is zo’n gerecht dat Anna regelmatig op tafel zet. Zeg maar gerust vaak. Een gemakkelijk en gezond bijgerecht dat zo in de pan ligt en waar je vervolgens bijna geen omkijken meer naar hebt. En het smaakt bij zowat alles. Kijk, dat zijn de recepten.

Als voorgerecht aten we drie verschillende groentegerechten die bij elkaar een heerlijk bordje vormen: tuinbonenpuree met cichorei en deze groene puntpaprika’s. Het was ons voorgerecht, maar een aangepaste hoeveelheid is een prima hoofdgerecht. Ook geschikt voor vega(n)s

Tuinbonenpuree met cichorei * Fave e cicoria

Frans stoot me aan. “Anna vraagt of je de cichorei wilt proeven.” Ik haast me naar het fornuis waar de Italiaanse enkele slappe stengels uit de koperen pan vist. De garing is prima, maar ik vind ze wat aan de zoute kant. Maar ach, dat mag ik wel. Anna staat nieuwsgierig te kijken en Frans vertaalt mijn bescheiden mening in het Italiaans.

Ik draai al een uurtje of twee mee in de keuken van de Tonino en Anna Zizzi, maar dit is het eerste moment van de kookworkshop waarop ik niet braaf doe wat er wordt gezegd of een ingrediënt, bereiding of quote op mijn blocnote pen. Mijn adem stokt een beetje. Zou het gewaardeerd worden? De discussie in het Italiaans die dan losbarst maakt het niet duidelijker. Nou ja, ze zijn in elk geval niet ontzettend boos op me, maar ze zijn wel hevig geëmotioneerd. Op z’n Italiaans. En iedereen wil van de cichorei proeven.

Geroosterde maïskolven

Geroosterde maïskolven

Nog even en de maïs mag weer van het land. Een operatie die vaak pas laat in de avond is afgelopen. Want als het weer gunstig is, moet het ook gebeuren.

Ik heb altijd een dubbel gevoel gehad bij maïs. Een maïskolf eten? Als jong plattelandsmeisje kende ik het als veevoer. En als tiener als onhandige groente die in high school movies in beugels blijft hangen. Het leek me wel grappig om groente te kluiven in plaats van een karbonaadje, maar wij aten het nooit. Maar nog sterker dan de nieuwsgierigheid is de nare gedachte aan ‘het geluid van maïs’.

Tabouleh van quinoa

Tabouleh van quinoa

Een echte Libanees maakt tabouleh met bulgur, in een gekke bui met couscous. Maar ook quinoa is een smakelijk en fris alternatief.
Tabouleh van quinoa gaat prima samen met geroosterd of gegrild vlees, liefst wat pittiger gekruid. Het is dan ook een heerlijke side dish voor bij de barbecue.

Quinoa (spreek uit: kien-wa) is een zaad en geen graan, zoals vaak wordt gedacht. Het kan wel als graan worden bereid. Het zaad wordt ‘superfood’ genoemd vanwege de vele vezels, eiwitten, goede vetten en relatief hoog gehalte aan vitamines en mineralen. Daarbij is quinoa glutenvrij.