Tonijn met chermoula

Tonijn met chermoula

Chermoula is een intense smaakmaker uit de Magreb (Marokko, Algerije en Tunesië). Het is een kruidenmelange waarin je kunt marineren, maar die je ook als vulling of saus kunt gebruiken. Bij vis, kip, maar ook groenten en brood.

Er zit altijd veel verse koriander en knoflook in, en vanaf dat punt is de receptuur minder eenduidig. Een pepertje, citroenschil, komijnzaad en vaak nog meer specerijen of verse groene kruiden.

Daar kan ik nou echt enthousiast over worden, kruiden- en specerijenmengsels. Net als een paar weken geleden, de dukkah. Goddelijk. Ook de chermoula zal weer in allerlei smaakcombinaties op tafel komen. Ik heb het vaker gegeten, maar het was even uit beeld geraakt.

Veel langer dan een half uur hoeft het maken van dit gerecht niet te kosten (inclusief couscous en gegrilde groenten).

Spaghetti alla puttanesca * slettenspaghetti

Spaghetti alla puttanesca

Interessant feitje, altijd leuk voor het gesprek aan tafel. Spaghetti alla puttanesca betekent zoveel als ‘slettenspaghetti’. Het schijnt namelijk dat dit gerecht nogal eens in Italiaanse bordelen werd geserveerd.

Naar dames van lichte zeden om te eten? Dat klinkt nog erger dan Playboy lezen voor de interviews. Misschien dat de andere lezing dan klopt. Die vertelt dat de prostituees de pasta juist zelf aten. Ze hoefden de deur vaak niet uit voor de ingrediënten, want die behoren tot de standaard voorraad in Italië. Ook weer een verhaal waarop je gemakkelijk kunt schieten…

Hoe dan ook, het is een goed bordje pasta. De ansjovis geeft een diepere smaak aan de pastasaus, zonder overheersend te zijn. Groene salade erbij, eventueel een broodje en klaar ben je.

Snelle Pasta met Tonijn en Champignons

Pasta met tonijn en champignons

Binnen drie kwartier moest er gekookt en gegeten zijn die dinsdag. Laat thuis, volle avondagenda – je kent het wel.

Pasta met tonijn en een roomsausje. Daarmee zou ik goed vergelijkingsmateriaal hebben, bedacht ik me. In een vlaag van voorraad-fanatisme had ik namelijk gereageerd op de vraag van Provamel of ik nieuwe producten wilde proeven. En ik had mijn oog laten vallen op de plantaardige room, Rijst cuisine. Hoe handig is het niet een pakje room op voorraad te hebben dat niet in no time over de houdbaarheidsdatum komt?

Toen de keurig verzorgde doos opende, zocht ik dan ook verwachtingsvol naar de datum. 11-11-2013! Ruim negen maanden. Dat begon goed.

Het resultaat zou je eigenlijk niet moeten vergelijken met room, want dan mist het iets. Waar room heel vol is van smaak, geeft rijst juist een licht smaakje waardoor het niet zo’n grote rol in het gerecht speelt als ik gewend ben.
Maar er zaten twee verpakkingen Rijst cuisine in de doos. Het tweede pakje prijkt op het schap in de kelder. Ik ben benieuwd hoe enthousiast ik ben als het moment dat ik misgrijp op room daar is…

Bagna cauda * Italiaanse winterfondue

Bagna cauda * Italiaase winterfondue

Wat heb ik een medelijden met mensen die denken dat de Italiaanse keuken ophoudt bij pasta en pizza. Er is nog zoveel meer om uitgebreid van te genieten.
Neem nu deze winterse traktatie. Met slechts enkele ingrediënten maak je in een handomdraai een heerlijke bagna cauda. Deze winterse fondue wordt doorgaans als voorgerecht gegeten, maar het smaakt ook prima als hapje ’s avonds. Ik heb het (nog) nooit zo gegeten, maar zie het ook gebruikt worden  als dressing over salades en groenten.

Ansjovis speelt de hoofdrol in bagna cauda, met knoflook als sidekick. Verder heeft het enkel olie en boter nodig. Melk of room toevoegen is optioneel, evenals dunne plakjes truffel.

De fondue heeft een zoute smaak, wat perfect combineert met rauwe, gestoomde en gegrilde groenten. Op de foto zie je bleekselderij, bloemkool (rauw en gestoomd), paprika, pastinaak en wortel. Vooral de combinatie met bleekselderij en bloemkool vind ik erg lekker.

Dat bagna cauda uit Piemonte komt, daarover is men het eens. En de hoofdingrediënten voor de dip zijn ook vrij onbetwist. Maar voor een gerecht met slechts vier ingrediënten, zijn er nog relatief veel bereidingswijzen.
De zilveren lepel laat de boter en olie au bain marie verhitten en de vis er vervolgens in smelten. Er zijn talloze recepten die ansjovis niet helemaal laten smelten, maar op de bodem laten liggen bij het serveren. De één laat de vis in de boter smelten en voegt dan olie toe terwijl de ander de volgorde van de vetten omdraait of ze tegelijkertijd in de pan doet.

Deze easy variant met ansjovis uit blik laat de vis smelten in de olie en voegt daarna boter en knoflook toe. Maar ik ben wel nieuwsgierig geworden naar andere bereidingswijzen. Ik ruik een bagna cauda part II.

Cannelloni met tonijn, ei en champignon

Cannelloni met tonijn, ei en champignon

Cannelloni zijn holle pastavormen die gevuld op tafel komen. Mijn standaard vegetarische versie maak ik met ricotta en spinazie en de vleesversie bevat gehakt en tomaat. Een vulling met vis, zoals dit recept uit 1080 recepten voorschrijft, kende ik nog niet. Ik kan wel zeggen dat ik blij verrast ben.

Het gerecht staat niet 1 2 3 op tafel. De handelingen kosten tijd, maar zijn niet moeilijk. De componenten van de vulling vragen de nodige voorbereiding, het vullen van de pastavormen kost ook tijd en daarbij maak je twee sauzen. Daarna gaat de schaal nog 20 minuten in de oven. Maar zeker weten dat dit niet de laatste keer is geweest dat we deze cannelloni met tonijn hebben gegeten.

Een eerste keer dat ik een recept maak, probeer ik het ook zo goed mogelijk op te volgen. Ditmaal ben ik afgeweken van de hoeveelheid tonijn. Toen ik de helft bij de overige vulling had gedaan, zag ik al dat ik veel meer vulling had dan er in 12 cannelloni past. Het tweede blikje heb ik daarom dicht gelaten.
Uiteindelijk heb ik 17 cannelloni gebruikt – met de halve hoeveelheid tonijn. Het blijft schatten, maar ik verwacht dat ik toch zeker 22 tot 24 cannelloni had kunnen vullen als ik alle tonijn uit de ingrediëntenlijst had toegevoegd. Voor de goede orde: in het recept heb ik de originele hoeveelheden laten staan en een opmerking toegevoegd.

Gemakkelijke Thaise viskoekjes

Thaise viskoekjes

Gezonde koekjes van vis met groenten en een lekker pittige currypasta. Wie niet zo van pittig houdt, gebruikt minder rode peper.

Je kunt de koekjes vormen met je handen of met lepels, maar een muffinvorm gebruiken is nog veel gemakkelijker. Geen gedoe en de koekjes hebben dezelfde vorm en zijn tegelijk klaar.
Je wipt ze na een klein half uurtje zo uit de muffinvorm.

Deze smakelijke viskoekjes zijn lekker met een frisse Thaise komkommersalade en Pittige Thaise champignonsoep vooraf.

Couscous ‘1001 nacht’

Dat ik in Hamburg de nodige inspiratie zou opdoen, was geen verrassing. Ik ging er immers naar toe om lekker te eten en delicatessenwinkeltjes af te struinen. Maar deze inspiratiebron had ik niet verwacht.

Tijdens het haastig inkopen doen in de super, vlak na aankomst en vlak voor sluitingstijd, stuitte ik op een tijdschrift met de ‘Magischer Orient’ als titel. Een rijk gevulde tajine op de cover en ‘Geniessen wie in 1001 Nacht’ als ondertitel. In het karretje!

Mezze, tajine, 1001 nacht… Ik droomde al weg. Meer Turks en Marokkaans koken en de Libanese keuken verkennen zijn twee van mijn ambities voor de komende tijd.
Geografisch gezien klopt het niet helemaal, maar wat een mooie werktitel voor mijn ‘Oriëntproject’: 1001 nacht!

Panzanella: Italiaanse broodsalade

Eten weggooien, dat doe je niet. Nou vooruit, zo min mogelijk. Vanuit die gedachte is Panzanella, een Italiaanse broodsalade, ontstaan.

Het is een lekker frisse zomerse lunch of lichte avondmaaltijd. Je tovert het in een handomdraai om tot een complete avondmaaltijd, à la Jamie Oliver. Of serveer het bij de barbecue.