Siciliaanse nieuwjaarspasta

Siciliaanse nieuwjaarspasta

Nog geen idee wat je op tafel zet op 1 januari? Vier het begin van het nieuwe jaar dan op z’n Siciliaans in met deze pasta per Capo d’Anno. Daar zul je geen spijt van krijgen. Of je nu brak bent van een avondje stappen of familiebezoek, je hebt vast behoefte aan een snel maar smakelijk bordje eten.

De Siciliaanse nieuwjaarspasta is een goed huwelijk tussen zachte, romige pasta en vurige tomatensaus. De reuzel die ik gebruik geeft een typische smaak. Boter is een beter alternatief dan olijfolie, maar haalt net wat van de verfijning van de smaak af.

“Luiheid ten top met een subliem resultaat”

Maar eigenlijk moet ik niet zeuren met mijn ‘verfijning’. Dit recept is namelijk een zeer vereenvoudigde versie van de Lasagne per Capo d’Anno (from Palermo, Sicily) uit Foods of Sicily & Sardinia and the smaller islands van Guiliano Bugialli.
In plaats van zelf verse pasta met veel ei te maken, gebruik ik gedroogde. En de mix van rundergehakt, varkensgehakt en saucijs vervang ik gemakshalve door half-om-halfgehakt. In Palermo gebruiken ze de ricotta van schapenmelk waar de streek om bekend staat. Ik heb de ricotta deze keer niet eens zelf gemaakt, terwijl ik er doorgaans mijn hand niet voor omdraai. Sterker nog; ik heb het recept uitgeschreven en mijn vriend heeft gekookt. Luiheid ten top met een verrassend subliem resultaat.

Dus nu alleen nog iemand vinden die het voor je maakt.

Spaghetti Bolognese

Pasta Bolognese

Spaghetti Bolognese? Pure horror, als je het aan Academia Barilla vraagt. Dit voedingsinstituut uit Parma (gevestigd op het terrein van de voormalige Barilla pastafabriek) beschermt, promoot en ontwikkelt de Italiaanse keuken en etenswaren. Academia Barilla haalde onlangs uitgebreid de pers door een tiental culinaire no-no’s te presenteren die buitenlanders als typisch Italiaans beschouwen, maar die Italianen helemaal niet als zodanig kennen.

Rood-witte onzin
Eén van die no-no’s is spaghetti Bolognese. Het wereldberoemde gerecht klopt van geen kanten. Zo komt het helemaal niet uit Bologna en wordt het van oudsher met tagliatelle (brede, platte pastaslierten) gegeten. Wie olie aan het pastawater toevoegt, heeft nog een andere culinaire doodzonde te pakken; olie voeg je zo nodig na het koken toe. En een rood-wit geblokt tafelkleed? Dat is echt not done.

Braciole * Gevulde kalfslapjes in tomatensaus

Braciole maken: gevulde kalfslapjes in tomatensaus

Tonino Zizzi drukt me een schaar met vijf bladen in de hand en wijst me op het bord met peterselie, selderij en een verse peperoncino. Het pepertje dat eruit ziet als een kleine paprika ken ik alleen in gedroogde vorm en een nieuw voorraadje staat bovenaan mijn shopping list. Nieuwsgierig draai ik hem een keer rond, maar ik wil niet treuzelen, want mijn Apulische kookworkshop is wel geteld drie minuten bezig. En langer dan vier minuten ben ik niet binnen. Als je elkaars taal niet spreekt maar een liefde deelt, is samen bezig zijn ook de beste manier om elkaar te leren kennen.

Spaghetti alla puttanesca * slettenspaghetti

Spaghetti alla puttanesca

Interessant feitje, altijd leuk voor het gesprek aan tafel. Spaghetti alla puttanesca betekent zoveel als ‘slettenspaghetti’. Het schijnt namelijk dat dit gerecht nogal eens in Italiaanse bordelen werd geserveerd.

Naar dames van lichte zeden om te eten? Dat klinkt nog erger dan Playboy lezen voor de interviews. Misschien dat de andere lezing dan klopt. Die vertelt dat de prostituees de pasta juist zelf aten. Ze hoefden de deur vaak niet uit voor de ingrediënten, want die behoren tot de standaard voorraad in Italië. Ook weer een verhaal waarop je gemakkelijk kunt schieten…

Hoe dan ook, het is een goed bordje pasta. De ansjovis geeft een diepere smaak aan de pastasaus, zonder overheersend te zijn. Groene salade erbij, eventueel een broodje en klaar ben je.

9 snelle zomerse gerechten

Panzanella

Deze snelle recepten beloven dat je nooit langer dan 10 minuten actief met het avondeten bezig bent, maar wel een fatsoenlijk hoofdgerecht op tafel zet. Ideaal voor tropisch hete zomerdagen.

De totale bereidingstijd staat voor de naam van het gerecht. Het eerste cijfer na het gerecht is het aantal minuten dat je actief bezig bent (het belangrijkste cijfer!). Het tweede cijfer geeft aan hoe lang het gerecht op het vuur of in de koelkast moet staan.

1.  10 minuten: pasta all’amatriciana	2 in 10
2.  10 minuten: gevulde pasta met notensaus	7 in 10
3.  11 minuten: Griekse bonenschotel met feta	6 + 5
4.  12 minuten: pasta met tonijn en champignons	2 + 10
5.  13 minuten: gnocchi gorgonzola	3 + 10
6.  14 minuten: spicy avocadosoep	4 + 10
7.  25 minuten: risi e bisi	5 + 20
8.  30 minuten: aloo ghobi	5 + 25
9.  40 minuten: panzanella	10 + 30 koelkasttijd

Snelle Pasta met Tonijn en Champignons

Pasta met tonijn en champignons

Binnen drie kwartier moest er gekookt en gegeten zijn die dinsdag. Laat thuis, volle avondagenda – je kent het wel.

Pasta met tonijn en een roomsausje. Daarmee zou ik goed vergelijkingsmateriaal hebben, bedacht ik me. In een vlaag van voorraad-fanatisme had ik namelijk gereageerd op de vraag van Provamel of ik nieuwe producten wilde proeven. En ik had mijn oog laten vallen op de plantaardige room, Rijst cuisine. Hoe handig is het niet een pakje room op voorraad te hebben dat niet in no time over de houdbaarheidsdatum komt?

Toen de keurig verzorgde doos opende, zocht ik dan ook verwachtingsvol naar de datum. 11-11-2013! Ruim negen maanden. Dat begon goed.

Het resultaat zou je eigenlijk niet moeten vergelijken met room, want dan mist het iets. Waar room heel vol is van smaak, geeft rijst juist een licht smaakje waardoor het niet zo’n grote rol in het gerecht speelt als ik gewend ben.
Maar er zaten twee verpakkingen Rijst cuisine in de doos. Het tweede pakje prijkt op het schap in de kelder. Ik ben benieuwd hoe enthousiast ik ben als het moment dat ik misgrijp op room daar is…

Pasta met cherrytomaat, courgette en croutons

Pasta met cherrytomaat, courgette en croutons

Zoet en pittig tegelijk met flink wat groenten en knoflook. Lekker.

Dit vegetarisch gerecht bestaat uit drie onderdelen: pasta met cherrytomaat, courgette en mini-croutons.
We eten de courgette (met krentjes en pijnboompitten) ook regelmatig bij een stukje vlees en krokante aardappeltjes. En bij spicy schouderkarbonades van de barbecue.

Nog even dit: het voelt wat tegennatuurlijk om de zojuist knapperig gebakken croutons weer tussen de gebakken cherrytomaatjes te mengen, maar geloof me, het voegt echt iets toe zo. De andere helft van de croutons en de pijnboompitjes geven genoeg crunch.

Ik ben bij dit gerecht vrij gul met zout en versgemalen peper. Soms gaat er op z’n laatst ook nog wat paprikapoeder of tijm over de courgette, maar dat hoeft niet.