Herfstbok stoofpannetje

Herfstbok stoofpannetje

Vlees dat spontaan in draadjes uiteenvalt als je je vork in de richting van je bord beweegt. Wedden dat oma juist graag bij jou aanschuift voor dit stoofpannetje en je het recept probeert te ontfrutselen?!

Bier drink ik niet en in de keuken gebruik ik het zelden. Maar in de herfst móet er gewoon in gestoofd worden.
Herfstbok (of herfstbock) is een vrij zwaar, hooggegist bier met een donkere kleur. Verkrijgbaar van de eerste week van oktober tot en met februari. Je kunt er dus nog wel even van genieten.

Om dat o zo gewenste draadjesvlees te krijgen, heeft vlees zuur en tijd nodig. Zuur in de vorm van bijvoorbeeld wijn, azijn of tomaat. In veel producten zit zuur, maar het gaat hier om een hoge zuurgraad.
Tijd is een schaars goed, maar alles is natuurlijk relatief. Vooral als het om zo’n stoofgerecht gaat. Het duurt lang, maar je bent er niet aldoor actief mee bezig. Kwestie van plannen.

Blueberry cheesecake

Blueberry cheesecake

Wat een ontzettend mooie taart! Daar wil je toch direct je tanden in zetten?! Zo’n cheesecake moest en zou ik eens maken.
Ik ben dol op kwarktaarten en cheescakes, vooral als er ook citrusvrucht in zit. Cheesecake heeft zo’n lekker volle smaak en een fijn mondgevoel. De combinatie met zoet fruit en een hintje citrus is hemels.

Maar ik word toch altijd een beetje zenuwachtig als ik voor de grote taartklus sta. Als mijn stoofpotje de juiste ingrediënten bevat en lang genoeg heeft gesudderd, is het klaar. Met zo’n taart is dat anders. Zelfs al hij hartstikke mooi uit de oven komt, is dat nog geen garantie voor succes. De springvorm moet los, de taart moet gemakkelijk van de bodem schuiven èn hij moet van vorm naar plateau- het liefst in één stuk.
Het is natuurlijk de onervarenheid die spreekt, maar goed, ik zit er wel mee. En dan zit er maar één ding op: oefenen. Als ik erover vertel, bieden mensen direct hun hulp aan bij dit project. En zo lang dat gebeurt, zit het wel goed.

Taarten bakken doe ik niet vaak, maar hij was prima gelukt. Tot op het plateau. Volgens mij kan dan ook iedereen deze cheesecake maken.

Appel-peer crumble met custard

appel-peer crumble met custard

Ik ben dol op warm fruit. Als dat komt met een heerlijk knapperig korstje en er ook nog zoete vanille bij blijkt te horen, ben ik om.

Een echt toetjesmens ben ik nooit geweest. Niet dat ik er niet van hou. Vooral niet als het een heerlijk zelfgemaakt nagerecht betreft. Ik ben bang dat het komt omdat ik genoeg van de voorgaande gangen eet waardoor ik er niet ten volle van kan genieten.

Neem deze crumble, die vrij machtig is. Het ultieme voorbeeld. Maar voor alle ‘problemen’ is er natuurlijk een oplossing. Die moet gewoon hartstikke lekker zijn na een frisse herfstwandeling door het bos, bedacht ik me.

Deze crumble is super eenvoudig om te maken en kan bijna niet mislukken. Wandelen, bos, vallende blaadjes in mooie kleuren en appel-peer crumble – een perfecte combinatie voor een zondagmiddag in oktober…

Verrassende tarte tatin van Ottolenghi

Zoet, zuur en hartig; deze vega-pie heeft het allemaal. Ottolenghi laat de harten van menig foodblogger sneller kloppen. En die sensatie wilde ik ook wel eens meemaken.

Ik dook de archieven van mijn collega-foodbloggers in om de lekkerste Ottolenghi’s uit te kiezen. Zowel op Carolines blog als Kell’s Kitchen werd lyrisch geschreven over deze Verrassende tatin. Aangezien zij heel wat van zijn recepten hebben geproefd en gekeurd, was de keuze snel gemaakt.

Eén reserve had ik wel. Deeg en aardappel bij elkaar? Is dat niet erg zwaar?
The proof of the pudding is in the eating, concludeerde ik. En daar heb ik geen moment spijt van gehad. Het was wat machtig, maar lang niet zo erg als verwacht. De zoete karamel op de aardappels, zoetzure tomaatjes en pittige geitenkaas dragen genoeg bij om er een smakelijk geheel van te maken. Geen enkele smaak of textuur overheerst; bij elke hap voert een ander ingrediënt de boventoon. Lekker!

2 minutes Nutella Microwave Mug Cake

Spontane acties zijn vaak het leukst. Ik las een half uur geleden een Twitterbericht van collega foodblogger @MaaikyziCook. ‘Nutella cake in een kopje. Klaar in 5 minuten’.

Ik zat juist te mijmeren over wat ik wilde snacken. Een snelle blik over de ingrediëntenlijst – en alles was in huis. Er zat maar één ding op…
‘Dat wil ik proberen. Alles in huis, dus ik ga het NU doen. Klaar voor de start…. AF’, berichtte ik terug en sprong van m’n stoel, haastig uitleggend dat ik NU moest rennen om binnen vijf minuten een chocoladecake te komen brengen.

Exact 17 minuten later had ik de foto als bewijs gestuurd. Ik had wat moeite met het vinden van juist licht en nog iets of wat van de mooie structuur van de cake op de foto te krijgen.
Maar er is geen woord teveel gezegd; binnen 5 minuten pingt de magnetron. Niet gedacht dat ik dat ding ooit zou gebruiken. Ik warm er enkel melk in op.

Vanwege het Amerikaanse gevoel dat dit supersonisch snelle snackje me geeft, grijp ik weer terug naar de oorspronkelijke Engelse titel. Die ‘2 minuten’ (de tijd in de magnetron) is wel een beetje opgeblazen. Past ook weer bij cake.

Vanille-Karamelsaus

Ik wilde een lekkere saus bij mijn appel-notengebak. Zoet, maar net wat meer dan alleen zoet. Karamel klonk heerlijk, maar miste nog iets. Vanille does the job.
Smaakt goed bij warm fruit, op peperkoek of over ijs.

Dit recept is er eentje om je vingers bij af te likken. En het theelepeltje. En het kwastje. En het mes. Alles waar – oeps – karamel aan blijft hangen of een druppel op valt, móet natuurlijk direct ‘schoon’. Anders wordt het zo’n knoeiboel.

Schiacciata

Deze Italiaanse schiacciata is een brood voor beginners. Precies wat ik nodig heb.

Op zondag waren we uitgenodigd voor een etentje bij vrienden. Een goede reden om op zaterdagavond de schiacciata te bakken. Samen met mijn vriend. Hoe romantisch.

Maar bij de tweede rijs ging het mis; het deeg kwam maar half omhoog. Toch gebakken, met als resultaat dat we om middernacht een hele schiacciata hebben gegeten. De ochtend erna zouden we de perfecte schiacciata maken.
Niet dus. Deze tweede was voor een derde omhoog gekomen.

Gelukkig kon Wilma, van de blog Kookgek Wilma en bron van dit brood, me nog wat tips geven. Ja, ik had bloem uit de super gehaald. Dat bleek de grootste fout; ga daarvoor naar de molen of naar een goede bakker.

Recensie Magimix CS 4200 XL (keukenmachine)

Is de Magimix 4200XL een goede aankoop geweest? Waar ben ik blij mee en wat valt tegen? Is deze foodprocessor een aanrader of juist niet?

Een paar weken geleden heb ik de Magimix Cuisine Systeme 4200XL gekocht. Na de zoektocht naar mijn perfecte keukenmachine was ik na lang twijfelen echt he-le-maal om. Magimix-fan tot over m’n oren. En toen moest ik ‘m nog bestellen…

We zijn ondertussen echt aan elkaar gewend. Maar het blijkt niet allemaal rozengeur en maneschijn tussen mij en mijn nieuwe keukenhulp. Soms ligt het aan mij, maar ook hij heeft zo zijn minpuntjes.

Courgette omelette

Dat heb ik wel vaker; mensen (voornamelijk zussen) die op woensdag, mijn mama-dag, toevallig in de buurt zijn rond lunchtijd. Die dag zou zus D. gezellig aanschuiven. Ik trek op woensdag wel vaker wat meer tijd uit voor het middagmaal, maar als er ook nog eters komen, wordt het extra leuk.

Een paar dagen ervoor zag ik op de foodblog Maaikyz iCook courgettepannenkoekjes voorbij komen. Een prima idee voor een lekkere, voedzame lunch. Courgette, ei en kaas lagen al in de koelkast. Ik zou wel zien wat ik eraan zou toevoegen.
Het meel uit dat recept wilde ik weglaten, want met voldoende kaas en ei heb je bindmiddel genoeg, dacht ik zo. Daarom zijn het geen courgettekoeken, maar ‘courgettes omelettes’ geworden (ik ben gevoelig voor rijm).

Quiche ‘champignon met walnotencrème’ * Foodblogevent

Met deze herfstachtige hartige taart doe ik mee aan het Foodblogevent. Dat is een maandelijkse kookwedstrijd die wordt gehost door de winnaar van de vorige maand. Winnaar van augustus – maaltijdsalade is Ianna met haar blog Beginspiration (kijk ook eens naar haar heerlijke recepten!).

Voor het Foodblogevent van september koos Ianna voor hartige taart. Een meer dan smakelijke keuze! Dat wordt moeilijk ‘quichen’ wat ik instuur, twitterde ik haar al.
Maar ik stop onverwacht met proefbakken na de tweede proef-quiche. Dit is ‘m gewoon. Dit is het gerecht dat ik wil insturen. De smaakcombinaties, het mondgevoel, de finesse…

Ster van deze hartige taart is de luxe walnotencrème. Deze is heerlijk luchtig geworden tijdens het bakproces en heeft een fantastisch diepe smaak.
De crème heeft de champignons omhoog geduwd tot bijna aan de rand. Bijna, gelukkig, want anders proefde je de knoflookboter waarmee de rand is ingesmeerd niet meer!

Deze quiche vormt een gouden duo met de salade van sappige maar stevige peer, pikante gorgonzola en nootachtige rucola. Het enige wat deze salade verder nog nodig heeft, is wat versgemalen zwarte peper en een flinke drup goede olie. Liefst walnotenolie.