Veel meegemaakt op eetgebied wat niet direct tot recepten of blogpost heeft geleid. Het begon met een bezoekje van mijn zus annex kookfanaat die een foodblog wilde starten. Binnen enkele minuten was Dewi Kookt een feit. De hulp was natuurlijk deels eigenbelang, want nu kan ik haar succesrecepten gewoon van haar blog plukken.
Zelf mozzarella maken
Vervolgens had ik twee vrije dagen om me lekker uit te leven in de keuken. Tijd voor mijn eigen mozzarella.
Op naar de Petrus Hoeve in Heeswijk-Dinther waar ik stremsel kreeg. Vervolgens naar De Stoerderij, Nederlands enige biologische buffelboerderij, voor een paar liter verse buffelmelk. Je wilt mozzarella maken, of je wilt het niet.
Het mozzarellaproject is – ik zal er geen doekjes om winden – glansrijk mislukt.
Stap 1, wrongel maken, lukte perfect. Maar stap 2, draden trekken en bollen vormen, was onmogelijk. Arjan Swinkels van De Stoerderij had me al gewaarschuwd dat mozzarella maken een pittige klus is. Er zijn natuurlijk wel meer mensen buffelmelk voor home made buffelmozzarella komen halen – maar tot zover geen positief resultaat.
Mozzarella: pan versus magnetron
Ik had flink wat research gedaan en uit alle informatie twee verschillende manieren gedestilleerd. De pan-methode, waarbij je de kaas met plastic huishoudhandschoentjes uit een pan water van zo’n 70 graden haalt. En de magnetron-methode, die op vooraanstaande Amerikaanse blogs bejubeld wordt.
De magnetron gebruik ik sporadisch, alleen om dingen in op te warmen. En dat blijft zo vooralsnog. De ‘mozzarella’ leek nog het allermeest op uitgedroogde ricotta. Elke poging om iets wat op een draad kaas leek te vormen, viel letterlijk tussen mijn vingers uit elkaar.
Bloemkool
De pan-methode leek wat beter te lukken. Leek. Want soms kreeg ik een draadje van enkele centimeters, dat steeds weer niet flexibel genoeg bleek en brak. Hier heb ik bolletjes van gevormd, maar die leken nog het meest op een kruising tussen een echt bolletje mozzarella en een bloemkoolroosje. Qua structuur veel te taai bovendien.
Gelukkig kent de buffelboer ook mensen die wel mozzarella kunnen maken. Eens kijken of zij me kunnen uitleggen wat ik verkeerd heb gedaan. Ik hou het vooralsnog op het ontbreken van de juiste zuurgraad. Wordt vervolgd.
Okura
Onno Kleyn van de Academie voor Culinair Schrijven organiseert zondagmiddaglezingen in het Okura Hotel in Amsterdam. Niet naast de deur voor een Brabantse, maar interessant genoeg om de trein voor te pakken. Dus op naar de lezing over culinair bloggen door Karin Luiten van Koken met Karin. Een interessante lezing met fijne tips en een kijkje in haar eigen keuken.
Daarbij was het meer dan leuk om collega-bloggers achter Cookie cottage, Culinette, Es’Factory, Duizenden1dag, Zoet & roze, Miss Foodie’s moods en (Mir) eitje kookt te ontmoeten.
Twee dagen later zou ik weer naar het Okura afreizen voor de persworkshop sushi maken van Kikkoman, maar die heb ik helaas moeten afzeggen. Erg jammer. Al helemaal toen ik alle smakelijke blogposts van mijn collega’s voorbij zag komen. Maybe next time…
Dezelfde ervaring. Ik had dit recept gevolgd: http://www.culy.nl/videos/video-zelf-mozzarella-maken/. Tot laatste stap kreeg ik het resultaat als aangegeven, maar bij de laatste stap ging het mis: niet elastisch, te taaie structuur…
Jammer, zeg. Het ziet er zo gemakkelijk uit in het filmpje…
Het recept dat je hebt gevolgd lijkt veel op mijn pan-methode. Tot het uitlekken verliep het nagenoeg hetzelfde. Ik liet het vervolgens langer uitlekken (anderhalf uur) en verwarmde niet de wei maar water met veel zout tot 55-60 graden. Wrongel erin, handschoenen aan, en vanaf daar ging het mis.
Ben je er nog achter gekomen waar het aan gelegen heeft dat het niet is gelukt?
Ik ga nog uitzoeken wat er mis is gegaan bij mijn methode(s). Natuurlijk zet ik dat op mijn blog.
Als jij wijzer wordt, hoor ik dat ook graag!
Leuk om het hier nog weer even terug te lezen na je verhaal in de tram ; ) blijft jammer dat het niet gelukt is, ga je het nog een keer proberen?
Jazeker! Eerst nog meer te weten komen via mensen die het wel is gelukt. Daarna vrolijk verder met poging 2. Eens zal het lukken! 🙂